خوب، بد، خوب تر!

سلام.

یه سؤال:

به نظرتون آدم خوبی که برای «خوب تر» شدن تلاش نمی کنه با آدم بدی که برای «خوب» شدن زحمتی نمی کشه فرق داره؟ اگه آره، فرقشون چیه؟

#توییت_کده

 

شرّ کارهای خوب!

خدایا؛

مارا از «شرّ» کارهای «خوب»، در امان بدار!

...

#دل_کده

"نه" به آب خوردن اجباری!

ذهنیّت ما نسبت به الفاظی مثل «جبر، اجبار، واجب، وجوب و...» اکثرا منفیه و حسّ خوبی نسبت بهشون نداریم.

در حالیکه ما مجبور به انجام خیلی از کارها هستیم بدون اینکه ذرّه ای نسبت به اونها حسّ بدی داشته باشیم.

انجامشون رو بر خودمون «فرض، لازم، واجب و ضروری» می دونیم و هیچ مشکلی هم نداریم.

«آب خوردن» بر ما واجبه!

«غذا خوردن» بر ما واجبه!

«خوابیدن» بر ما واجبه!

و و و

کسی هست که بخواهد به این امور واجب «نه» بگه؟!

هر آدمی با عقل سلیم و غیر سلیم ضرورت این امور رو درک می کنه؛ لذا اگه از فردا تو رسانه ها بگن از این به بعد همه باید در شبانه روز حداقل دو سه نوبت آب بخورن و چند ساعتی هم بخوابن کسی کمپین «نه به آب خوردن و خواب اجباری» راه نمیندازه...

...

از طرف دیگه فرض کنید یه ظرف «سَمّ» کشنده تو خونه داریم.

بدون اینکه کسی به ما بگه «نباید» از این ظرف بخوری؛ خودمون خوردن رو بر خودمون «حرام» می کنیم و نزدیکش نمیشیم و حتّی دیگران رو هم از خطرش مطلّع می کنیم که مبادا ندونسته بهش نزدیک بشن...

حالا کیه که بخواد به «اجتناب، پرهیز و دوری» از این امر حرام «نه» بگه؟!

...

«واجب» و «حرام» الهی هم دقیقا همین شکلیه!

تنها فرقش اینه که عقل من و شما خیلی محدوده و علّت و حکمت خیلی از امور رو درک نمیکنه و اگه قرار بود ما باشیم و خودمون ضرورت انجام بسیاری از واجبات و ترک محرّمات رو نمی فهمیدیم؛ اینجاست که خدا به ما لطف کرده و این چیزها رو بر ما «واجب»، «حرام»، «مستحب»، «مکروه» و «مباح» کرده تا مبادا نخواسته و ندانسته کار دست خودمون بدیم...

به امید روزی که پایبندی به اوامر و نواهی الهی، نشانۀ عقل آدما محسوب بشه...

#شبهه_کده

ای خدای گنهکاران!

 

راه یا بهانه؟

چقققققدر این جمله درسته:

«انسان اگر بخواهد کاری را انجام دهد راهش را پیدا می کند و اگر نخواهد، بهانه اش را !!!».

«انسان اگر بخواهد کاری را انجام دهد راهش را پیدا می کند و اگر نخواهد، بهانه اش را !!!».

«انسان اگر بخواهد کاری را انجام دهد راهش را پیدا می کند و اگر نخواهد، بهانه اش را !!!».

#توییت_کده

یک بام و دو هوا

برای نقد جمهوری اسلامی، به حکومت امیرالمؤمنین (علیه السلام) مثال می زنند؛

امّا برای تأیید نظام اگر به حکومت علوی مثال بزنیم، متهم به قیاس کردن با معصوم می شویم!

عججججب!

#توییت_کده

مگه باید بهش فکر کرد؟

  یه سؤال:

یه بچه مسلمون، در طول روز، حداقل چند بار باید به مرگ فکر کنه؟!

(یه لحظه صبر کنید و واقعا یه عدد مشخص کنید)

سلام فرمانده

همۀ سرود زیبای «سلام فرمانده» یک طرف؛ و این بیت یک طرف:

«عهد می بندم؛ روزی لازمت بشم

عهد می بندم؛ حاج قاسمت بشم»

اللهم ارزقنا...

#دل_کده

خدا دیگه کیه؟!

اولیاء الهی، در اوج کمالات انسانی قرار داشتند. هر امر مثبتی که فکرش رو بکنیم؛ اونها در قلّه اش بودن.

 

یکی از مهمترین دلایل و حکمتهای این مسئله اینه که به عظمت و زیبایی و قدرت و کمالات خداوند متعال پی ببریم.

یعنی با دیدن اولیاء الهی؛ مدام به خودمون بگیم: «خدای اینها دیگه کیه؟!»

اگه یوسف اونقدر زیبا بوده؛ خدای یوسف چقدر زیباست!!

اگه پیامبر اینقدر به هدایت مردم حریصه و نسبت به مؤمنین رئوف و رحیمه؛ خالق این پیامبر دیگه چطوریه!!

خدای علی و زهرا و حسن و حسین (علیهم السلام) چقدر خواستنیه!! چقدر بزرگه!! چقدر زیبا و با شکوهه!! چقدر... چقدر... چقدر...

...

مگه نه اینکه اهل بیت (علیهم السلام) می خواستن ما رو به خدا وصل کنن! برای این اتصّال، فقط کافیه که بهشون نگاه کنی! اون وقته که خدا رو می بینی!!

خدایا؛ چشم ما رو به جمال آقامون حجّة بن الحسن (علیهما السلام) باز کن...

...

چقدر این بخش از سریال یوسف پیامبر زیباست؛ از حُسن یوسف، به حُسن خدا رسیدن:

#دل_کده

آیت الله گرایلی

اولین باری که تو حرم دیدمشون و پشت سرشون نماز خوندم رو یادم نیست؛ امّا شاید اولین چیزی که آدم در برخورد با ایشون حس می کرد؛ ابهتشون بود.

امّا وقتی شروع به صحبت می کردند، با یه آدم تو دل برو مواجه می شدی که از حرفهاش واقعا سیر نمی شدی! از دل بر آمدن حرف رو واقعا حسّ می کردی!

یادم نمیره پیگیری مردم رو برای اینکه ایشون لااقل هفته ای یکبار یه منبر درست و حسابی تو حرم داشته باشند و به صحبتهای شش هفت دقیقه ای قبل از نماز اکتفا نشه...

 

فایلهای زیر، مجموعۀ بسیار کوچکی از فرمایشات این عالم اهل عمل است که در حرم مطهّر امام مهربانیها، حضرت رضا (علیه السلام) ایراد شده:

🔻 سخنرانی صبح های جمعه: (12 فایل صوتی)

🔻 سخنان کوتاه پیش از نماز: (70 فایل صوتی)

🔸 ماجرایی شگفت انگیز از توسل به حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام)

➕ نشریۀ «مصابیح» (شمارۀ 7)، در معرفی آیت الله گرایلی

 

اگر حرم حضرت رضا (علیه السلام) مشرّف شدین، قبر این عالم وارسته رو می تونید در رواقِ کنار مزار «شیخ بهایی» زیارت کنید.

خدا به همۀ ما توفیق خدمت به اسلام و مسلمین رو عنایت کنه...

#طلبه_کده

گروه پرسش و پاسخ ادبیات عربی

معرّفی سوپر گروه «پرسش و پاسخ ادبیات عربی» در پیام رسان «ایتا»:

گروهی متشکّل از اساتید ادبیات عربی، طلّاب و دانشجویان.

با هدف:

⁉️ پاسخگویی به سؤالات ادبی اعضاء؛
👥 بحث و گفتگوی ادبی.

🆔 پیوستن به گروه

#آموزش_کده

دعای بسیار شریف «سُبحانَ الله»

از رسول خدا(صلّی­ الله­ علیه­ و آله) روایت شده است:

«جبرئیل بر من نازل شد در حالی­که پشت مقام ابراهیم نماز می ­خواندم و بعد از نماز برای امّت خود طلب آمرزش می­کردم. جبرئیل گفت: «ای محمد! به تو توصیه می­ کنم که به امّت خود امر نمائی که سه روز ایّام البیض هر ماه (سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم)، این دعای شریف را بخوانند».

[در ادامه، جبرئیل خواص و ثواب­ های بسیاری را برای این دعای ارزشمند بیان می­ کند که به برخی از آنها اشاره می کنیم:]

«ای محمد! هر کس از امّت تو این دعا را بخواند خدای تعالی عذاب قبر را از او برطرف می ­کند و او را از فزع اکبر و از آفات دنیا و آخرت نگاه می­دارد...

ای محمد! من بر توصیف پاداش این دعا قادر نیستم و اندازۀ آن را به جز خدا کسی نمی ­داند.

ای محمد! اگر تمام درختان دنیا قلم، و دریاها مرکب، و همۀ خلایق نویسنده گردند، بر نوشتن ثواب این دعا توانایی ندارند.

هیچ اندوهگینی این دعا را نمی­ خواند مگر آن­که خدای تعالی غم و اندوه او را برطرف می­ نماید. کسی به این دعا خدا را نمی­ خواند و حاجتی را طلب نمی­کند مگر آن­که خدای عزّوجلّ حاجت او را در دنیا و آخرت برآورده می­ کند، و او را از مرگ ناگهانی و هول قبر و فقر در دنیا نگاه می­ دارد، و خدای تبارک و تعالی در قیامت به او اذن شفاعت را عطا می ­نماید در حالی­که روی او خندان خواهد بود.

کسی­که روزه گرفته و این دعا را بخواند خدای عزّوجلّ برای او ثوابی مانند ثواب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و ابراهیم خلیل الله و موسی کلیم الله و عیسی و محمد(صلوات­ الله­ علیهم­ اجمعین) را می­ نویسد.

اگر کسی از دشمنی می ­ترسد و این دعا را بخواند، خداوند او را در پناهی محکم جای می­دهد و دشمن بر وی قدرت نمی­ یابد. بنده ­ای نیست که این دعا را بخواند و بر او قرضی باشد، مگر آن­که خداوند متعال قرض او را ادا نماید. کسی­که این دعا را بر بیماری بخواند، خدای متعال آن بیمار را به برکت این دعا شفا می­ دهد.

از فضیلت­ هایی که در شأن این دعا نقل شد، کسی تعجب نکند، زیرا اسم اعظم خداوند متعال در این دعاست. کسی­که به خدا و رسول او و به این دعا ایمان داشته باشد، نباید در دل خود نسبت به آنچه در شأن این دعا ذکر شده است شک کند، زیرا خداوند متعال خواسته است به کسی بی­اندازه روزی دهد[1].»

و این دعا چنین است: