دوره حفظ آسان و سریع زیارت عاشورا

در فضیلت «زیارت عاشورا»، روایت فراوان و توصیه بسیار است...

 

از امام صادق (علیه السلام) اینطور روایت شده:

ای علقمه، هنگامی که [زیارت عاشورا] را خواندی، در حقیقت او را به چیزی خوانده‌ای که هرکس از ملائکه بخواهند او را زیارت کنند، به آن می‌خوانند و خداوند برای تو هزارهزار حسنه می‌نویسد و از تو هزارهزار سیئه دور می‌نماید و تو را هزارهزار مرتبه بالا می‌برد. همانند کسانی هستی که در رکابِ آن حضرت به شهادت رسیدند؛ حتی در درجاتِ آن‌ها هم شریک می‌شوی و ثوابِ هر نبی و رسولی برایت نوشته می‌شود...

ای علقمه، اگر توانستی هر روز از عمرت با این زیارت او را زیارت کنی چنین کن؛ پس إن شاء الله همۀ آن [ثواب‌ها] برایت خواهد بود.»[1]

...

برای سهولت در خواندن روزانۀ زیارت عاشورا و صرفه جویی در وقت، خوب است که انسان این زیارت مقدسه را حفظ کرده و در زمان هایی همچون هنگام رفت آمد، آن را قرائت کند؛ چنانچه روش برخی از علما نیز همین بوده است.

 

...

البته، زیارت عاشورا، به دلیل داشتن کلمات تکراری و فرازهای مشابه، از جمله متونی است که حفظ آن دشوار است.

به همین دلیل با استفاده از چند تکنیک ساده امّا مؤثّر، راه را برای فهم بهتر و حفظ این زیارت پر فضیلت هموار کرده ایم.

...

⬇️ برای دریافت جلسات می توانید به کانال ما در ایتا و یا صفحۀ آپارات مراجعه کنید؛

📗 برای خرید کتابچۀ «حفظ آسان زیارت عاشورا و شرح کوتاه» آن نیز به سایت «جریان کتاب» مراجعه بفرمایید.

#آموزش_کده

 

---

[1] «... فَإِنَّکَ إِذَا قُلْتَ ذَلِکَ فَقَدْ دَعَوْتَ بِمَا یَدْعُو بِهِ مَنْ زَارَهُ مِنَ الْمَلَائِکَةِ وَ کَتَبَ اللَّهُ لَکَ بِهَا أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْکَ أَلْفَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَکَ مِائَةَ أَلْفِ [أَلْفِ‏] دَرَجَةٍ وَ کُنْتَ مِمَّنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ حَتَّى تُشَارِکَهُمْ فِی دَرَجَاتِهِمْ وَ لَا تُعْرَفُ إِلَّا فِی الشُّهَدَاءِ الَّذِینَ اسْتُشْهِدُوا مَعَهُ وَ کَتَبَ لَکَ ثَوَابَ کُلِّ نَبِیٍّ وَ رَسُول‏... یَا عَلْقَمَةُ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَةِ مِنْ دَهْرِکَ فَافْعَلْ فَلَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى». کامل الزیارات، ص 176 و 179.

دل کده

از بچگی به بلند بلند فکر کـــردن و با خودم حرف زدن عادت داشتم.

یادمه یه بار با یکی از دوســتام تو راه مدرسه بودیم که یه لحظه خطاب به خودم بلند یه چیزی گفتم...

رفیقم با تعجّب گفت: چــــــــــی؟! 😳

تازه اون لحظه متوجّه حضورش شدم و گفتم: با خودم بودم، ببخشید، اصلا حواسم نبود تو هم اینجایی😅

خلاصه بنده خدا کلّـی خندید و اون روز تو مدرسه هر وقت منو می دید باز خنده اش می گرفت و مسخره می کرد!

...

بعدها که رفتم حوزه، بلند فکر کردن تبدیل شد به یکی از برنامه های ثابتم.

یه مَدرَس (کلاس) دِراز داشتیم. ضبط صوت گوشیمو روشن می کردم و میذاشتم تو جیب پیرهنم و شروع می کردم به راه رفـتن توی مدرس و
بلند فکر کردن، حرف زدن، توبیخ کردن، تشویق کردن، برنامه ریزی کردن و...

بعد میومدم تو کتابخونه و هنـــدزفری رو می زدم به گوشم و قـسمت های مهم تفکّراتم رو مکتوب می کردم تا بمونه برام و بعدها در صورت لزوم بتونم بهشون مراجعه کنم...

خلاصه اینکه عادت به بلند فکر کـــــردن، باعث شد که خرداد 99 این وبلاگ رو ایجاد کنم تا با خیال راحت بلند بلند فـکر کنم...

...

یه مقدار که از عمر وبلاگ گذشت و مطالب زیاد شد؛ تصمیم گرفتم تو یه فایل وُرد هم ذخیرشون
کنم که تا بمونه.

نوشته هایی با موضــــــوعات مختـلف که عمدتا از دل برآمده بودند، لذا اسم کلّ مجموعه رو «دل کده» گذاشتم❣️

...

سال گذشته، در کنار تعـدادی مقاله و کتاب، «دل کده» رو هم برای «فراخوان آثار پژوهشی حوزه خراسان» فرستادم...

واقعا همینطوری.
فقط بخاطر اینکه تا 5 اثر میشــد فرستاد و خب یکیش هنوز خالی بود😉

هیچ انتظاری هم ازش نداشتم...

امّا در کمال تعجّـــب، از بین آثار که فرستادم، همـین دل کده، اثر شایستۀ تقدیر شد! 😅

...

(بخاطر مشکل «بیان» نشد که عکسی بارگزاری کنم)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ.ن:

خاطرۀ خوشی از وبلاگ نویسی برام رقم خورد،

از فضای بسیار خوب و صمیمی اش هم خوشم اومد،

امّا وبسایت که آماده بشه، احتمالا از این فضا خداحافظی کنم...

 

#دل_کده

#خاطره_کده