سه شنبه, ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ۰۶:۳۲ ق.ظ
خدایا ببخش (2)
«اللَّهُمَّ نِعْمَ الْإِلَهُ أَنْتَ وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَرْبُوبُ أَنَا»:
خداوندا، چه معبود و پروردگار خوبی هستی تو، و من چه بد پرورش یافته ای هستم!
«وَ نِعْمَ الْمَوْلَى أَنْتَ وَ بِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا»:
و چه خوب مولا [و سرپرستی] هستی تو و چه بد بنده ای هستم من!
«وَ نِعْمَ الْمَالِکُ أنْتَ وَ بِئْسَ الْمَمْلُوکُ أنا»:
و چه خوب مالکی هستی تو و من چه مملوک بدی هستم!
#پرونده_ویژه
#خدایا_ببخش
