ماه زیبای شفاعت
«شفاعت آن است که شخص از کسی که مافوق اوست خیر و نیکی را برای پایین تر از خودش درخواست کند، یا اسقاط عقوبت یا زیاد نمودن ثواب و یا هر دو را طلب نماید. اگر شفاعت برای اهل طاعت باشد معنایش درخواست فزونی پاداش و ثواب و بالا رفتن درجات آنها است، و اگر برای اهل گناه و زشتی باشد منظور از آن طلب عفو و مغفرت از لغزشها و گناهانشان، و اسقاط عقوبت یا عذاب و رستگاری به منافع می باشد...» [1].
یکی از فضائلی که شامل اهل مراقبت در ماه شعبان می شود، شفاعت رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) از ایشان است و آن قدر مسئلۀ شفاعت در شعبان پر رنگ و لعاب است که این ماه عظیم الشأن را ماه شفاعت نامیده اند و پاداش بسیاری از اعمال، شفاعت پیامبر در حق ایشان قرار داده شده است.
از امام صادق(علیه السّلام) روایت شده است:«...أَکْثِرُوا فِی شَعْبَانَ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَى نَبِیِّکُم... وَ إِنَّمَا سُمِّیَ شَعْبَانُ شَهْرَ الشَّفَاعَةِ لِأَنَّ رَسُولَکُمْ یَشْفَعُ لِکُلِّ مَنْ یُصَلِّی عَلَیْهِ فِیهِ...» [2]:
در ماه شعبان زیاد بر پیامبرتان صلوات بفرستید... و همانا شعبان را ماه شفاعت نامیده اند، چراکه پیامبر شما هرکسی را که در این ماه بر او صلوات بفرستد شفاعت میکند.
از رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) روایت شده: «شَعْبَانُ شَهْرِی وَ شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَمَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ شَهْرِی کُنْتُ شَفِیعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَة» [2]:
شعبان ماه من و رمضان ماه خداست، پس هرکس یک روز از ماه مرا روزه بدارد، در روز قیامت شفیع او خواهم بود...
از امام رضا(علیه السّلام) روایت شده: «...فَإِنَّهُ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ لَمْ یَبْقَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لَا نَبِیٌ مُرْسَلٌ وَ لَا مُؤْمِنٌ مُمْتَحَنٌ إِلَّا وَ هُوَ یَحْتَاجُ إِلَیْهِمَا فِی ذَلِکَ الْیَوْم» [3]:
روز قیامت، هیچ ملک مقرّب، نبی مرسل و مؤمنی نیست مگر این که محتاج پیامبر خدا(صلّی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(علیهما السّلام) باشد.
حال ملاحظه کنید که چه نعمت بزرگی در ماه شعبان به ما ارزانی شده است، اگر دریابیم. آنچه که ملائکۀ مقرب و انبیاء مرسل محتاج به آن هستند، به آسانی در اختیار ما گذاشته شده است.
#پرونده_ویژه
#ماه_شعبان
____________________
[1] مکیال المکارم، ج1، ص221.
[2] وسائل الشیعه، ج10، ص512.
[3] امالی صدوق، ص19.
[4] الکافی، ج2، ص562.
