تنها هدف!
تنها کار جنین در رَحِم مادر، آماده شدن برای اومدن به دنیاس؛
همه ی همّت و تلاشش برای رسیدن به همین یک هدفه و بس!
تنها کار ما تو دنیا هم باید آماده شدن برای رفتن به سرای آخرت و بهشت باشه؛
همه ی همّت و تلاش ما هم باید درست کردن یه زندگی جاودانۀ خوب باشه و بس!
رَحِم در مقایسه با دنیا اصلا جای زندگی نیست؛
دنیا هم در مقایسه با آخرت همینطوره؛
به همین خاطر خداوند متعال می فرماید: « وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ» [1]:
زندگیِ این دنیا جز سرگرمی و بازیچه نیست و زندگیِ سرای آخرت است که زندگی واقعی است. کاش این را می دانستند!
اللهمّ ارزقنا...
#آیه_کده
_____________________
[1] العنکبوت: 64.
شهید دیالمه یه سخنرانی دارن «انسان در قالب زمان»
اونجا یه برداشت جالب داشتن
میگفتن جنین موقع به دنیا اومدن و گذر از جهان بطن مادر، گریه و زاری راه میندازه که نه همین جایی که بودم خوب بود من نمیام تو دنیای جدید
وقتی هم میاد تو این دنیا باز دلبسته ی اینجا میشه تا بحث رفتنش میشه میچسبه به اینجا و ناله میزنه که من نمیام اون دنیا!
بعد این رو بسط میدادن به ماندن و وقوف در امور مختلف دنیا...