محمدهادی بیات

خیلی بچه تر بودم؛

تو خونه یه کلید برق بود که پشت کمد قرار گرفته بود و دست کسی بهش نمی رسید؛

به عبارت دیگه: چون هیچوقت اون لامپ رو روشن نمی کردیم، مهم نبود که جلوش کمد باشه.

یه روز که از بیرون بر می گشتیم خونه، در کمال ناباوری دیدیم که اون لامپه روشنه!!!

خب، دزد که نیومده بود، اگر هم میومد، هیچوقت اون لامپ رو نمی تونست روشن کنه و اصلا نمی دونست کلیدش اونجاس!!

یه روز دیگه هم تلوزیون روشن شده بود!!!

کار کی می تونست باشه؟

اولین گزینه ای که به ذهنتون می رسه کیه؟

لابد «أجنّه»؟!!

خلاصه منم تو عالَم بچگی، تا چند وقت هول و وَلای اینو داشتم که تو خونه جنّ هست و اینا...

(کاری به این ندارم که آیا اجنّه اساسا می تونن چنین دخل و تصرفهایی در عالَم ما داشته باشن یا نه. مطلب دیگه ای می خوام عرض کنم)...

تو وجود خیلی ها همیشه ترس از جنّ بوده و این ترس بعضی وقتا به سراغشون میاد، مثلا بعضی شبها، موقع تنهایی و...

اما می خوام یه حرف مَگو به شما بزنم...

راستش تو خونۀ همۀ ما اجنّه هستن!

اونم نه یکی دوتا!

بعضا شیفت کاریشون عوض میشه و خلاصه رفت و آمدی دارن!

تاحالا شده که برای نماز صبح به سختی از خواب بیدار بشی؟ یا سر نماز مدام حواسِت پرت بشه؟! تا حالا تو خونه مرتکب گناه نشدی؟ غیبتی، تهمتی، دروغی، عصبانیتی...، تا حالا وسوسه نشدی که گناهی انجام بدی؟!...

خب، باعث و بانی این کارا کی بوده؟ احتمالا شیطون نبوده؟ شیطون هم که از اجنّه است:

«فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلیسَ کانَ مِنَ‏ الْجِنِ‏» [1].

پس نه تنها تو خونه هامون اجنه حضور دارن، بلکه تو محل کار، تو کوچه و خیابون، تو بازار و خلاصه هر جایی که آدمیزاد باشه، شیاطین هم هستن.

اصلا خدا می فرماید: «إِنَّهُ یَراکُمْ هُوَ وَ قَبیلُهُ‏ مِنْ حَیْثُ لا تَرَوْنَهُم‏» [2]:

شیطان و قبیله‏ اش شما را مى‏ بینند از جایی که شما آنان را نمى بینید...

اگه یه موقع وسوسه شدی که غیبتی بکنی، تهمتی بزنی، دروغی بگی و...، بدون کی داره درِ گوشت ویز ویز می کنه!

یه «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم» بگو و خودت به خدا بسپر و بینی این دشمن کینه توز رو به خاک بمالون.

راستی توجه کردین که ما از جنّ می ترسیم، ولی از شیطون نه!!

#آیه_کده

#خاطره_کده

______________________

[1] الکهف: 50 (همگی بر آدم سجده کردند، جز ابلیس که از طائفۀ جنّ بود).

[2] الاعراف: 27.