چهارشنبه, ۸ مرداد ۱۳۹۹، ۰۹:۲۶ ب.ظ
نگذار کسی بفهمه!!
انسان محبوب بودن رو خیلی دوست داره،
اینکه بهش اهمیت بدن رو خیلی دوست داره،
دیگران هواشو داشته باشن رو خیلی دوست داره،
شاید به خاطر همین تمایلاتشم هست که دوست داره از مشکلات و نگرانیهاش با بقیه درد و دل کنه،
چون باعث میشه دل بقیه براش بسوزه،
قربون صدقش برن،
مشت و مال روحی بهش بدن
و...
حالا تو این شرایط، امیرالمومنین (علیه السلام) در توصیف مؤمن می فرمایند :
«الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِی وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فِی قَلْبِه» [1].
یعنی مومن دنبال ناراحت کردن بقیه به قیمت راحت شدن خودش نیست،
نمی خواد دیگران رو در غمش شریک کنه، اما خودش رو شریک غم دیگران میکنه،
مومن می خواد همه شاد باشن، حتی اگه کوهی از غم رو پشتش سنگینی می کنه...
واقعا عمل به این روایت کار هر کسی نیست.
#حدیث_کده
_______________________________________
[1] نهج البلاغه، ص 533.
