محمدهادی بیات

شیخ صدوق به سند خود از صفوان آورده است که امام صادق(علیه­ السّلام) فرمود: «هرکسی که سخنی مبنی بر ثواب داشتن عملی به او برسد، حتی اگر رسول خدا آن­را بیان نکرده باشد، [ولی او به امید ثوابش آن عمل را انجام دهد]، خداوند همان اجر را برایش در نظر می­گیرد» [1].

و نیز از همان حضرت نقل شده است: «هر کس ثواب عمل خیری را بشنود و آن را بجا آورد، آن پاداش برای او خواهد بود، هرچند به آن صورت که به او رسیده نباشد» [2].

این از تفضل و کرم بی­ حدّ و حصر خداوند متعال است که انسان عملی را که نه در کتاب الهی نازل شده و نه رسول او بدان دستور داده است بجا آورده و خداوند پاداش آن را به او بدهد.

خدا بسیار کریم تر از آن است که انسان عملی را به خاطر روایتی غیرصحیح که به او رسیده و به امید نیل به ثواب آن انجامش داده را نادیده گرفته و ثواب نداشته ­اش را به او ندهد!

امثال این سخنان نزد بزرگان نیز مشهور است، پس با یقین به نیل به پاداش عمل، فرصت را غنیمت شمار و از غافلۀ عاملین در این اوقات شریفه خود را عقب مینداز.

#پرونده_ویژه

#ماه_رمضان

_______________________

[1] «مَنْ بَلَغَهُ شَیْ‏ءٌ مِنَ الثَّوَابِ عَلَى شَیْ‏ءٍ مِنْ خَیْرٍ فَعَمِلَهُ کَانَ‏ لَهُ‏ أَجْرُ ذَلِکَ‏ وَ إِنْ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ لَمْ یَقُلْهُ» ابن بابویه(381 ق)، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 132.

[2] «مَنْ بَلَغَهُ ثَوَابٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَمَلٍ فَعَمِلَ ذَلِکَ الْعَمَلَ الْتِمَاسَ ذَلِکَ الثَّوَابَ أُوتِیَهُ [یؤتاه‏] وَ إِنْ لَمْ یَکُنِ الْحَدِیثُ کَمَا بَلَغَهُ» اقبال الاعمال، ترجمه روحی، ج2، ص718؛ المراقبات، ترجمه مولوی نیا، ص135.