حیاتِ کعبه
یکی از با فضیلت ترین اعمال ماه رجب، عمرۀ رجبیه است. از امام صادق(علیه السّلام) روایت شده است:
«الْمُعْتَمِرُ یَعْتَمِرُ فِی أَیِّ شُهُورِ السَّنَةِ شَاءَ، وَ أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ عُمْرَةُ رَجَبٍ» [1]:
عمره گزار در هر ماهی که خواست می تواند آنرا بجا آورد، و با فضیلت ترین عمره، عمرۀ رجب است.
اگر ماه رجب، ماه علی(علیه السّلام) است، پس مردم باید بیایند و دور خانه ای که او به اعجاز الهی در آن متولد شده طواف کنند. و همگان خواهی و نخواهی، از روی رغبت یا کراهت، ناچاراند تسلیم این حقیقت شوند.
راوی از حضرت فاطمۀ زهرا(سلام الله علیها) پرسید: چرا علی(علیه السّلام) برای احقاق حقّ خود حرکتی نکرد؟
حضرت فرمودند: «...یَا بَا عُمَرَ، لَقَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلّی الله علیه و آله): مَثَلُ الْإِمَامِ مَثَلُ الْکَعْبَةِ، إِذْ تُؤْتٰى وَ لَا تَأْتِی...» [2]:
ای ابا عمر! همانا رسول خدا(صلّی الله علیه و آله) فرمودند: مثَل امام مثَل کعبه است، که باید به سویش حرکت کنند، نه این که او به جانب مردم رود.
چرا علی(علیه السّلام) باید در کعبه متولد شود؟ چون حیات کعبه و اسلام به ولایت اوست؛ لذا شاعر به غایت درست گفته است که:
نماز بی ولای او، عبادتی است بی وضو
به منکِر علی بگو، نماز خود رها کند
#پرونده_ویژه
#ماه_رجب
______________________
[1] الکافی (دار الحدیث)، ج9، ص214.
[2] کفایة الأثر فی النص على الأئمة الإثنی عشر، ص198-200.
