محمدهادی بیات

یکی از نکاتی که بعضی از اساتید تاریخ اسلام بهش اشاره کردن اینه که:

اگر چه عرب در دوران پیش از اسلام، رفتارهای زشت و ناپسند زیادی داشته تا جاییکه بعدها به آن دوره، دورۀ «جاهلیّت» گفتن، امّا همین عرب جاهلی، اوصاف خوب و جالب زیادی هم داشته...

بعضی از این رفتارها اونقدر خوب و پسندیده بودن که حتّی اسلام پس از ظهورش مُهر تأیید به اون ها زد و اون عمل برای همیشه جزئی از اسلام شد. پس در واقع بعضی از مسائلی که ما امروزه به اونها مقیّدیم، همون مطالبی است که عرب جاهلی بهش مقیّد بوده و اسلام هم تأیید کرده.[1]

مثلا یکی از نمونه هاش اینکه: عرب جاهلی جنگ و خونریزی در ماه «رجب» (و همینطور 3 ماه دیگه) رو حرام دونسته و ممنوعش کرده بود.

و اتّفاقا کلمۀ رجب هم به همین معنا اشاره داره، چرا که در لغت به معنای «بزرگداشت و تعظیم نسبت به امری» است.

یعنی اونها به احترامِ این ماه، از جنگ دست می کشیدند...

...

حال که عرب جاهلی در این ماه دست از جنگ بر میدارد، خوب است که ما از او کمتر نباشیم،

پس اگر در سایر اوقات با گناه و معصیت به جنگ با خدا رفته ایم، دیگر در این ماهِ شریف دست از جنگِ محکومِ به شکست با پروردگار عالَم شُسته و سلاح بر زمین نهاده و طوق بندگی را دوباره بر گردن نَهیم،

باشد که رستگار شویم...

#پرونده_ویژه

#ماه_رجب

_____________________

[1] البته مخفی نماند که در واقع این حرمت از زمان شریعت حضرت ابراهیم(علیه­السّلام) بود و عرب به آن احترام می­گذاشت.