برآورده شده ها!
یه لحظه خودتو بذار بجای یه «نابینا»!
هیچ تصوّری از جهان نداری و همۀ دنیا برات سیاهه!
اون موقع چه آرزویی داری؟
غیر از اینه که دوست داری حتی برای یکبار هم که شده، چهرۀ پدر و مادرت و اون کسایی که عاشقشونی؛ اون جاهایی که دوستشون داری رو ببینی؟!
یه لحظه خودتو بذار بجای یه «ناشنوا»!
هیچ صدایی نمیشنوی!
اصلا نمیدونی صدا چی هست!
همیشه همه جا برات ساکته!
نه صدای اطرافیانت رو تا حالا شنیدی، نه صدای بارون، نه صدای آبشار، نه صدای خندۀ بچه ها، نه صوت قرآن، نه تا حالا روضه به گوشت خورده...
اون موقع آرزویی غیر از شنیدن این صداها داری؟!
یکی «دست» نداره، یکی «پا»، یکی «عقل»، یکی «سلامتی»، یکی «پدر» یکی «مادر»، یکی «پدر و مادر»، یکی «همسر»، یکی «فرزند»، یکی «خونه»، یکی «ماشین»، یکی «سلیقه» یکی «زیبایی»، یکی «آرامش»، یکی «خواب»، یکی «روزی حلال»، یکی «آبرو»، یکی «امنیّت» ...
اصلا جماعتِ خیلی زیادی الان آرزو دارن یه لحظه؛ فقط یه لحظه برگردن به این دنیا!!!
«یا لَیْتَنا نُرَدُّ» [1].
می بینی!
داشته های ما، برای خیلی ها آرزوست!
داشته هایی که هیچ زحمتی براشون نکشیدیم.
خدا خیلی از آرزوهامون رو قبل از اینکه لب تر کنیم برامون برآورده کرده.
هر یه نعمتی که ما داریم، می تونه برای کسی تو این دنیا آرزو باشه.
و اینقدر نعمتهایی که ما داریم زیاده که خود خدا میگه اصلا نمی تونید بشماریدشون:
«وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها» [1].
خدایا! به خاطر برآورده کردن این همه از آرزوهامون ازت ممنونیم.
#آیه_کده
_______________________
[1] الانعام: 25.
[2] النحل: 18.
