دوشنبه, ۲۴ شهریور ۱۳۹۹، ۰۲:۵۲ ب.ظ
گریۀ آسمون و زمین!
وقتی آدم عزیزش رو از دست می ده گریه می کنه.
اصلا نمی تونه گریه نکنه، هرچقدر هم که مرد باشه و به قول معروف «مرد که گریه نمی کنه» هم فایده ای نداره! کار خودش رو میکنه.
مردای سن بالایی رو دیدم که تو فوت عزیزشون چطور گریه و بی تابی می کردن.
خدا تو قرآن میگه: وقتی فرعون و لشکرش تو دریا غرق شدن و مُردن، آسمون و زمین به حالشون گریه نکردن!
«فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْض» [1].
این یعنی اگه مؤمن از دنیا بره، آسمون و زمین براش گریه می کنن! آسمون و زمین عاشق مؤمنن! وقتی از دستش می دن، نمی تونن گریه نکنن! دلشون براش تنگ می شه! تحمل دوریش براشون سخته! و و و
انسان هم دوست داره «دوست داشته باشه» و هم دوست داره «دوست داشته بشه»؛
کی بیشتر از «مؤمن» به این خواستۀ دلش می رسه؟!
#آیه_کده
۹۹/۰۶/۲۴