مگه باید بهش فکر کرد؟

  یه سؤال:

یه بچه مسلمون، در طول روز، حداقل چند بار باید به مرگ فکر کنه؟!

(یه لحظه صبر کنید و واقعا یه عدد مشخص کنید)

خدا دیگه کیه؟!

اولیاء الهی، در اوج کمالات انسانی قرار داشتند. هر امر مثبتی که فکرش رو بکنیم؛ اونها در قلّه اش بودن.

 

یکی از مهمترین دلایل و حکمتهای این مسئله اینه که به عظمت و زیبایی و قدرت و کمالات خداوند متعال پی ببریم.

یعنی با دیدن اولیاء الهی؛ مدام به خودمون بگیم: «خدای اینها دیگه کیه؟!»

اگه یوسف اونقدر زیبا بوده؛ خدای یوسف چقدر زیباست!!

اگه پیامبر اینقدر به هدایت مردم حریصه و نسبت به مؤمنین رئوف و رحیمه؛ خالق این پیامبر دیگه چطوریه!!

خدای علی و زهرا و حسن و حسین (علیهم السلام) چقدر خواستنیه!! چقدر بزرگه!! چقدر زیبا و با شکوهه!! چقدر... چقدر... چقدر...

...

مگه نه اینکه اهل بیت (علیهم السلام) می خواستن ما رو به خدا وصل کنن! برای این اتصّال، فقط کافیه که بهشون نگاه کنی! اون وقته که خدا رو می بینی!!

خدایا؛ چشم ما رو به جمال آقامون حجّة بن الحسن (علیهما السلام) باز کن...

...

چقدر این بخش از سریال یوسف پیامبر زیباست؛ از حُسن یوسف، به حُسن خدا رسیدن:

#دل_کده

آیت الله گرایلی

اولین باری که تو حرم دیدمشون و پشت سرشون نماز خوندم رو یادم نیست؛ امّا شاید اولین چیزی که آدم در برخورد با ایشون حس می کرد؛ ابهتشون بود.

امّا وقتی شروع به صحبت می کردند، با یه آدم تو دل برو مواجه می شدی که از حرفهاش واقعا سیر نمی شدی! از دل بر آمدن حرف رو واقعا حسّ می کردی!

یادم نمیره پیگیری مردم رو برای اینکه ایشون لااقل هفته ای یکبار یه منبر درست و حسابی تو حرم داشته باشند و به صحبتهای شش هفت دقیقه ای قبل از نماز اکتفا نشه...

 

فایلهای زیر، مجموعۀ بسیار کوچکی از فرمایشات این عالم اهل عمل است که در حرم مطهّر امام مهربانیها، حضرت رضا (علیه السلام) ایراد شده:

🔻 سخنرانی صبح های جمعه: (12 فایل صوتی)

🔻 سخنان کوتاه پیش از نماز: (70 فایل صوتی)

🔸 ماجرایی شگفت انگیز از توسل به حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام)

➕ نشریۀ «مصابیح» (شمارۀ 7)، در معرفی آیت الله گرایلی

 

اگر حرم حضرت رضا (علیه السلام) مشرّف شدین، قبر این عالم وارسته رو می تونید در رواقِ کنار مزار «شیخ بهایی» زیارت کنید.

خدا به همۀ ما توفیق خدمت به اسلام و مسلمین رو عنایت کنه...

#طلبه_کده

گروه پرسش و پاسخ ادبیات عربی

معرّفی سوپر گروه «پرسش و پاسخ ادبیات عربی» در پیام رسان «ایتا»:

گروهی متشکّل از اساتید ادبیات عربی، طلّاب و دانشجویان.

با هدف:

⁉️ پاسخگویی به سؤالات ادبی اعضاء؛
👥 بحث و گفتگوی ادبی.

🆔 پیوستن به گروه

#آموزش_کده

حتی مالک اشتر!!

امیرمؤنان علی (علیه­ السّلام) در عهدنامۀ خود به مالک اشتر ـ آنگاه که او را حاکم سرزمین مصر قرار داد ـ می نویسد: «... وَ أَمْضِ لِکُلِّ یَوْمٍ عَمَلَهُ فَإِنَّ لِکُلِّ یَوْمٍ مَا فِیه‏ وَ اجْعَلْ‏ لِنَفْسِکَ‏ فِیمَا بَیْنَکَ‏ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَفْضَلَ تِلْکَ الْمَوَاقِیتِ وَ أَجْزَلَ تِلْکَ الْأَقْسَامِ وَ إِنْ کَانَتْ کُلُّهَا لِلَّهِ إِذَا صَلَحَتْ فِیهَا النِّیَّةُ وَ سَلِمَتْ مِنْهَا الرَّعِیَّةُ...»:

و در هر روز کار همان روز را بجا آور، زیرا برای هر روز کاری است مخصوص آن و بهترین وقتها و پاکیزه­ ترین قسمت آن­را برای خود و آنچه بین تو و خداست (عبادت و بندگی) قرار ده؛ هرچند همۀ آن وقتها (که به کار مردم رسیدگی می­ کنی) از آن خدا بوده (و عبادت و بندگی است) اگر نیّت و قصد در آن شایسته و رعیّت از آن در آسایش باشد.

 

«... فَأَعْطِ اللَّهَ مِنْ بَدَنِکَ فِی لَیْلِکَ وَ نَهَارِکَ وَ وَفِّ مَا تَقَرَّبْتَ بِهِ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذَلِکَ کَامِلًا غَیْرَ مَثْلُومٍ‏ وَ لَا مَنْقُوصٍ بَالِغاً مِنْ بَدَنِکَ مَا بَلَغَ[1]...»:

پس در (قسمتی از) شب و روزت، از تَن خود به خدا واگذار (و به عبادت او بپرداز) و به آن (واجبی) که به وسیلۀ آن به خدا نزدیک می ­شوی وفا کن و کوشش نما که دارای شرایط کمال و بی عیب و نقص باشد، اگرچه تنت را بفرساید (مانند وضو گرفتن در هوای سرد و روزه داشتن در هوای گرم).

 

پس، اگرچه خدمت به خَلق ـ اگر با نیّت خالص باشد ـ خود عبادتی بسیار پسندیده است، لکن با این وجود حتی حاکم جامعه اسلامی با وجود همۀ مشاغلی که دارد، می ­بایست بهترین اوقات روزش را به خلوت خود با معبود اختصاص دهد.

 

سرّ این مسئله آن است که عالَم در اختیار خداوند متعال است و همۀ کائنات در برابر او خاضع و گوش به فرمان اند: «... فَالْأَمْرُ لَکَ وَحْدَکَ وَ الْخَلْقُ کُلُّهُمْ عِیَالُکَ وَ فِی قَبْضَتِکَ وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ خَاضِعٌ‏ لَکَ[2]...». پس اگر عبد، عابدانه به وظایف بندگی خویش عمل کند، خداوند همه چیز را گوش به فرمان بنده­اش می­ کند!

 

در حدیث قدسی آمده است: «عَبْدی‏ أطِعْنِى‏ حَتَّى‏ أَجْعَلُکَ مَثَلِى‏[3]»:

بندۀ من! از من اطاعت کن، تا همچون خودم قرارت دهم!

 

و از حضرت صادق (علیه ­السّلام) روایت شده است: «الْعُبُودِیَّةُ جَوْهَرٌةٌ کُنْهُهَا الرُّبُوبِیَّةُ[4]...»:

«عبودیت گوهرى است که ظاهرش عبودیت است و کنه و نهایت و باطنش، آخرین‏ منزل و هدف و مقصدش ربوبیّت است. بندگى خدا خاصیتش این است که هرچه انسان راه بندگى خدا را بیشتر طى کند بر تصاحب و قدرت و خداوندگارى‏اش افزوده مى‏شود[5]».

#پرونده_ویژه

#ماه_رجب

#ماه_شعبان

#ماه_رمضان

---

[1] . نهج البلاغه، نامه 53.

[2] . مصباح المتهجّد، ج 2، ص 592، دعای ابو حمزۀ ثمالی.

[3] . منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج 15، ص 361.

[4] . مصباح الشریعة، ص 7.

[5] . مرتضی مطهّری، مجموعه آثار (آزادی معنوی)، ج 23، ص 468 و 470.

مظلوم، مظلوم و ظالم، ظالم است!

تصوّر خیلی از مردم ما نسبت به غربی ها این بوده که اگه دین درست و حسابی ندارند، امّا انسانیّت دارن! بشر دوستن! با فرهنگن! و...

 

وقایع اخیر اوکراین، خیلی از این تصورّات رو به هم ریخت!

این حجم از نژاد پرستی واقعا غیر قابل تصوّره!!

از مردم عادی گرفته تا سیاست مدار و خبرنگار و مجری و...، رسما و بدون خجالت بین مردم جنگ زدۀ چشم آبی و سیاه اینطوری فرق می گذارن!

بین جنگ اوکراین و یمن و عراق و افغانستان و... اینقدر تفاوت قائلن!!!

 

این رو بذارید کنار فرمایش مولای ما، آقا امیرالمؤمنین (علیه السّلام) خطاب به مالک اشتر، وقتی که برای حکومت مصر منسوبش کرد:

«...أَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِیَّةِ وَ الْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَ اللُّطْفَ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِمْ وَ لَا تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضَارِیاً تَغْتَنِمُ أَکْلَهُمْ فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ...» [1]:

... مهربانی و خوش رفتاری و نیکوئی با رعیّت را در دل خود جای ده و مبادا نسبت به ایشان چون جانور درّنده بوده و خوردنِشان را غنیمت دانی که آنان دو دسته اند: یا با تو برادر دینی اند یا در آفرینش مانند تو هستند!

 

و یا در آخرین وصایای خودشون بعد از ضربت خوردن توسط ابن ملجم ملعون، خطاب به امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) می فرماید:

«... کُونا لِلظّالمِ خَصماً و لِلمَظلُومِ عَوناً...» [2]:

دشمنِ ظالم و یاری کنندۀ مظلوم باشید!

این مظلوم هر کسی بود، بود!

هر رنگ و نژادی که داشت، داشت!

هر جای دنیا که بود، بود!

هر دین و مذهبی که داشت، داشت! و...

نسبت به ظالم هم همینطور!

 

چقدر از وادی اسلام و تشیّع دور اند، کسانی که دَم از اهل بیت (علیهم السلام) می زنند، اما هیچ مشکلی با ابَر ظالمین عالَم ندارند و آه مظلومین تکونشون نمی ده!

#حدیث_کده

______________________________

[1] نهج البلاغه، نامه 53 (عهد نامه مالک اشتر).

[2] همان، نامه 47

آخرین دعای امام حسین (علیه السلام)

از جمله اعمال روز سوّم ماه شعبان، خواندن دعایی است که طبق بیان «سید بن طاووس» در «اقبال الاعمال»، آخرین دعای حضرت، در روز عاشورا بوده است:

«... و هُوَ آخِرُ دُعاءٍ دَعا بِهِ الحُسَینُ (علیه السّلام) یَومَ الکَوثَرِ [أی: یوما صارَ مَغلوباً بِکَثرَةِ العَدُوِّ]:

 

حقیقتا شایسته است که اساتید اخلاق، ساعتها فرازهای این دعا را تفسیر کنند! و کتابها در مورد فقرات این دعا  بنویسند! و از بزرگی خدایی بگویند که حسین (علیه السلام) در آخرین ساعات حیاتش او را چنین خطاب می کند:

«...أدْعُوکَ مُحْتاجاً، وَ أرْغَبُ إلَیْکَ فَقِیراً، وَ أفْزَعُ إلَیْکَ خائِفاً، وَ أَبْکِی إلَیْکَ مَکْرُوباً، وَ أسْتَعِینُ بِکَ ضَعِیفاً وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ کافِیاً...»:

خداوندا... تو را از روی احتیاج می خوانم، و فقیرانه به سویت روی می آوردم، و بیمناک به جانبت پناه می آورم، و از روی شدّت اندوه به درگات می گریم و در کمال ناتوانی از تو کمک می خواهم و برای کفایت امورم بر تو توکّل می کنم...

 

و صاحبان خِرد بیایند و بگویند که چرا در روز «ولادت» آن حضرت، دعایی که در روز «شهادتش» خوانده است؛ باید خوانده شود؟!!

«اللَّهُمَّ انْتَ مُتَعالِی الْمَکانِ، عَظِیمُ الْجَبَرُوتِ، شَدِیدُ الْمُحالِ، غَنِیٌّ عَنِ الْخَلائِقِ، عَرِیضُ الْکِبْرِیاءِ، قادِرٌ عَلى‏ ما یَشاءُ، قَرِیبُ الرَّحْمَةِ، صادِقُ الْوَعْدِ، سابِغُ النِّعْمَةِ، حَسَنُ الْبَلاءِ، قَرِیبٌ إِذا دُعِیتَ، مُحِیطٌ بِما خَلَقْتَ. قابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تابَ الَیْکَ، قادِرٌ عَلَى‏ ما أَرَدْتَ، وَ مُدْرِکٌ ما طَلَبْتَ، وَ شَکُورٌ إِذا شُکِرْتَ، وَ ذاکِرٌ إِذا ذُکِرْتَ، أدْعُوکَ مُحْتاجاً، وَ أرْغَبُ إلَیْکَ فَقِیراً، وَ أفْزَعُ إلَیْکَ خائِفاً، وَ أَبْکِی إلَیْکَ مَکْرُوباً، وَ أسْتَعِینُ بِکَ ضَعِیفاً وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ کافِیاً. اُحْکُمْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا، فَإنَّهُمْ غَرُّونا وَ خَذَلُونا وَ غَدَرُوا بِنا وَ قَتَلُونا، وَ نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِیِّکَ وَ وُلْدِ حَبِیبِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، الَّذِی اصْطَفَیْتَهُ بِالرِّسالَةِ وَ ائْتَمَنْتَهُ‏ عَلَى‏ وَحْیِکَ، فَاجْعَلْ لَنا مِنْ أَمْرِنا فَرَجاً وَ مَخْرَجاً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ [1]».

ترجمه دعا:

خدایا تو بلندمرتبه و بزرگ قدرت مطلقی و در عذاب بس سختگیری، از آفریدگان بی‌نیازی، کبریایی‌ات فراگیر است، بر هرچه می‌خواهی توانایی، رحمتت به بندگان نزدیک است، وعده‌ات راست، نعمتت کامل و آزمونت نیکوست، هنگامی‌که خوانده شوی بسیار نزدیکی، به آنچه آفریدی احاطه داری، برای آن‌که توبه کند پذیرای توبه‌ای، بر هرچه اراده کنی توانایی و آنچه را بجویی به دست آوری، هرگاه سپاس شوی، در برابر ان سپاس اندک پاداش فراوان می‌دهی و هرگاه یاد شوی یاد کنی، از سر نیاز تو را می‌خوانم و با احتیاج به‌سوی تو میل می‌کنم و بیمناک به‌جانب تو پناه می‌آورم و غمگین به درگاهت گریه می‌کنم و در کمال ناتوانی از تو کمک می‌خواهم و برای کفایت امورم بر تو توکل می‌نمایم، بین ما و بین قوم ما [به‌حق] داوری کن، آنان ما را فریفتند و به ما نیرنگ زدند و از یاری ما دست کشیدند و با ما بی‌وفایی نمودند و ما را کشتند و حال آنکه ما عترت پیامبر تو و فرزند محبوب تو، محمّد بن عبدالله هستیم، آن‌که او را به رسالت برگزیدی و بر وحی خود امین قرار دادی، در کار ما گشایش و راه رهایی برای بیرون رفت از مشکل قرار ده، به مهرت ای مهربان‌ترین مهربانان.

#پرونده_ویژه

#ماه_شعبان

__________________________

[1] اقبال الاعمال، ج 3، ص 304؛ مصباح کفعمی، ص 544.

گور کَنی!

یکی از اطبا گفته است:

«مردم گور خود را با دندانهایشان می کنند!!»

«مردم گور خود را با دندانهایشان می کنند!!»

«مردم گور خود را با دندانهایشان می کنند!!»

«مردم گور خود را با دندانهایشان می کنند!!»

«مردم گور خود را با دندانهایشان می کنند!!»

#توییت_کده

زن قهرمان نیست؟!

پس از ورود اسلام به ایران، بسیاری از واژگان زبان عربی در زبان فارسی متداول گشت. لکن این واژگان در زبان فارسی گاه با کمی سعه و ضیق معنایی و گاه با همان ساختار ولی متفاوت از معنای عربی به کار می روند.

چه بسا حدیث پژوهِ فارسی زبان بر اثر انس و عادتی که با کاربرد این واژگان در فارسی دارد، بار معنایی فارسیِ واژه به ذهن او متبادر شود. روشن است بی توجّهی حدیث پژوه به این تفاوت معنایی، او را به اشتباه اندازد.

 

برای نمونه، امام علی (علیه السّلام) در نهج البلاغه می فرماید: «إنَّ المَرأةَ رَیحانَةٌ و لَیسَت بِقَهرَمانَة». باید توجّه داشت که «قهرمان» در عربی به معنای پهلوان در زبان فارسی نیست، بلکه به معنای پیشکار و متصدّی کارهاست.

 

نیز معنای حدیث «الحَسودُ لا یَسودُ» چنین است: حسود، بزرگی و برتری نمی یابد؛ نه اینکه حسود هرگز نیاسود!!

#شبهه_کده

#حدیث_کده

#خانواده_کده

_______________________________

ر.ک: آسیب شناسی فهم حدیث، ص 686

گناهان گذشته و آینده؟؟!!

در بسیاری از روایات که در بیان فضیلت برخی اعمال وارد شده، با عبارت «[غَفَرَ اللهُ لَهُ] ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وَ ما تَأخَّر[1]» ، مواجه می شویم که مترجمین آن را چنین ترجمه می کنند: «خداوند [به واسطه انجام این عمل]، گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد».

چنانچه مرحوم محدّث قمی در «مفاتیح الجنان»، پس از نقل کیفیت نماز امیرالمؤمنین (علیه السّلام)، می نویسد:

«احادیث بسیار در فضیلت خواندن این چهار رکعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگوید: «أللّهُمَّ صَلِّ عَلَی النَّبِیِّ الأُمِیِّ وَ آلِهِ»،گناهان گذشته و آیندۀ او آمرزیده شود و چنان باشد که دوازده مرتبه قرآن را ختم کرده باشد و حق تعالی گرسنگی و تشنگی قیامت را از او دفع کند».

☑ لکن به نظر می رسد که معنای دقیق تر این عبارت چنین است: خداوند گناهان گذشته و گناهانی که اخیرا و به تازگی انجام داده را می آمرزد. یعنی گناهانی که در گذشتۀ دور و نزدیک انجام شده مورد آمرزش قرار می گیرد، نه گناهانی که بنا است بعدا مرتکب آنها شود! پس چنین نیست که این روایات اباحی گری را ترویج کرده باشد!

☑ در کتب لغت آمده است: «التَأخُّر: ضدُّ التَقَدُّمِ[2]»: تقدّم یعنی پیش افتادن، جلو افتادن و تأخّر یعنی پَس افتادن.

☑ بنابراین، مراد از «ما تقدّم من ذنبه» گناهانی است که جلو افتاد و زود تر انجام شد و مراد از «ما تأخّر» گناهانی است که پس از آنها مرتکب شده. پس «ما تقدّم» اشاره به گناهان گذشته دور و «ما تأخّر» اشاره به گناهان گذشته نزدیک دارد؛ گناهانی جدیدا و به تازگی مرتکب شده است.

و الله اعلم.

#شبه_کده

#حدیث_کده

---

[1] . الکافی، ج 4، ص 406 و 521 و 582 و ج 8، ص 108 و...

[2] . المحکم و المحیط الاعظم، ج5 ، ص 234؛ لسان العرب، ج 4، ص 12؛ تاج العروس، ج 6، ص 15؛ شمس العلوم، ج1، ص 206؛ فرهنگ ابجدی، ص 203.

شست و شویی کن و آنگه به خرابات خرام...

امام سجاد(علیه­السّلام) در یکی از دعاهای ماه رمضان، به خداوند متعال چنین عرضه می­دارد:

«أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبادِکَ باباً إِلَى عَفْوِکَ، وَ سَمَّیْتَهُ‏ التَّوْبَةَ،... فَقُلْتَ‏ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً...، فَما عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ ذلِکَ الْبابِ یا سَیِّدِی بَعْدَ فَتْحِهِ، وَ إِقامَةِ الدَّلِیلِ عَلَیْه‏[1]؟...»:

خدایا! تو کسی هستی که برای بندگانت دری به سمت بخشش خود گشودی و آن­را «توبه» نامیدی، پس گفتی: بسوی خداوند توبه کنید، توبه ­ای خالصانه...، پس ای مولای من! دیگر چه عذر و بهانه­ ای است برای کسی­ که از ورود به این باب غفلت کند، بعد از آن­که تو آن­را گشودی و به سویش راهنمایی کردی؟!...

 

پس سزاوار است که در ابتدای ورود به اوقات فرخندۀ ماه رجب، شعبان و رمضان و برای اینکه آغازی بهتر داشته باشیم، ابتدا خود را در چشمه سار توبه شستشو دهیم تا با ظاهر و باطنی پاک و با صفا وارد ضیافت­ های الهی شویم.

 

به این منظور، غسل و نماز توبه سفارش اکید شده است[2]:

 

سید بن طاووس روایت کرده است: رسول خدا(صلّی­ الله­ علیه­ و آله) در یکشنبۀ ماه ذی القعده از منزل بیرون آمد و فرمود: ای مردم! کدام یک از شما می­ خواهد توبه کند؟

عرض کردیم: همه می­ خواهیم توبه کنیم.

فرمود: غسل کنید و وضو بگیرید و 4 رکعت نماز (در هر رکعت: حمد + 3 مرتبه توحید + فلق + ناس) بخوانید، سپس 70 مرتبه استغفار کنید و آن­را به «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» ختم کنید.

آن­گاه دست­ها را بالا آورید و بگویید:

«یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ، اِغْفِرْ لِی‏ ذُنُوبِی‏ وَ ذُنُوبَ‏ جَمِیعِ‏ الْمُؤْمِنِینَ‏ وَ الْمُؤْمِناتِ،‏ فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إلَّا أنْتَ[3]‏.»

سپس فرمود: هر بنده ­ای از امّت من این عمل را انجام دهد، از آسمان به او ندا می­شود: «ای بندۀ خدا! عمل خود را از سرگیر، زیرا توبۀ تو پذیرفته و گناهت آمرزیده شد» و...

عرض کردیم: ای رسول خدا! اگر بنده­ای این عمل را در غیر این ماه (ذی القعده) انجام دهد چه اثری خواهد داشت؟

فرمود: «همانند آن­چه توصیف کردم برای او خواهد بود...[4].»

#پرونده_ویژه

#ماه_رجب

#ماه_شعبان

#ماه_رمضان

---

[1] . دعای 45 صحیفه سجادیه.

[2] . نقل شده که این نماز را جبرئیل در شب معراج به پیامبر اکرم(صلّی­ الله­ علیه­ و آله) آموخته است، که خود نشانۀ اهمیت و عظمت آن است. و انجام دادن آن در یکشنبه های ماه ذی القعده و سایر ایّام سال، از جمله در آستانۀ ورود به اوقات شریف سفارش شده است.

[3] . «ای خدای توانمند و بسیار آمرزنده! گناهان من و همۀ مومنین و مومنات را ببخش، که همانا غیرِتو کسی توان بخشش گناهان را ندارد.»

[4] . اقبال الاعمال، ج2، ص20.

کارگاه ادبیات عربی

بسم الله الرّحمن الرّحیم

📌 معرفی اجمالی کانال:

🎯 هدف: برداشتن گامی کوچک، در مسیر اعتلای زبان اسلام.

🎯 جامعۀ هدف: کسانی که علاقه مند یادگیری، مرور و تثبیت علوم ادبیات عربی (مخصوصا صرف و نحو) هستند.

 

📌 برخی از عناوین کانال:

📹 آموزش تصویری ادبیات عربی؛
🎯 تجزیه و ترکیب ویدئویی؛
📜 نکات و حکایات ادبی؛

⁉️ پرسش و پاسخ؛
💡 هدایت تحصیلی؛
💎 سخنان بزرگان؛
و ...

📣 معرفی شده در کانالهای رسمیِ:

☑️ دانشگاه علوم اسلامی رضوی
☑️ معاونت آموزشی حوزه علمیه خراسان

☑️ قرارگاه زبان و ادبیات حوزه علمیه خراسان
 

🆔 لینک کانال: https://eitaa.com/arabbic

 

#آموزش_کده