محمد هادی بیات

بی دستِ کربلا، دستِ مرا بگیر...

۲۷ مطلب با موضوع «آیه کده» ثبت شده است

دوشنبه, ۲۷ شهریور ۱۴۰۲، ۰۶:۲۵ ق.ظ

غربی ها میگن

جملات پایین از امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) یا علما و بزرگان اسلام نیست!!!!!!!!!

نظر دانشمندا غربیه، در مورد قرآن

 

فردریش دیترسی، خاور شناس مشهور آلمانی (1903م) می ­نویسه:

«علوم طبیعی، ریاضی، فلسفه و ستاره شناسی که در قرن دهم اروپا را جلو برد، سرچشمۀ آن­ها قرآن محمد (صلی الله علیه و آله) است و اروپا به آیین او بدهکار است.»[1]

 

هربرت جورج ولز (1964م) در پاسخ این سؤال از ناحیۀ یکی از مجلات علمی اروپا که بزرگ­ترین کتابی که از آغاز تاریخ بشر تا کنون بیشتر از سایر کتاب­ها در دنیا تأثیر بخشیده و از همه مهم­تر است، کدام است؟ چندین کتاب را نام برده و سپس چنین نوشته است:

«اما کتاب چهارم که مهم­ترین کتاب دنیاست، قرآن است، زیرا این کتاب آسمانی چنان در دنیا تأثیر کرده که هیچ کتاب دیگری آن تأثیر را به خود ندیده است.»[2]

همو در جای دیگری می­گوید: «هرکس بخواهد دینی انتخاب کند که با تمدن بشر پیش برود، باید دین اسلام را بپذیرد و اگر بخواهد معنای دین را بفهمد باید به قرآن مراجعه کند».[3]

 

توماس کارلایل، دانشمند و نویسندۀ معروف انگلیسی می­ نویسه:

«هنگامی­که ما قرآن مجید را مطالعه می­ کنیم می­ بینیم این کتاب علاوه بر آن­که وحی آسمانی است از نظر کلمات و ترکیب بلیغ­ ترین کتاب است. هیچ کس قرآن را با دقت نمی­ خواند مگر آن­که می­ بیند حقایقی اصیل در برابر وی آشکار است و می باید که وابسته به اصلی حقیقی و مبدئی عالی و مقدس پیوسته است. حق آن است که تمام کتاب ها در مقابل قرآن، ناچیز و کوچک اند و آن از هرگونه عیب و نقص و اصول ناپسند مبراست[4]

 

دکتر گوستاولوبون، مستشرق فرانسوی (1931م) می ­نویسه:

«من معترفم که قرآن سلسله آیات موزون و دلپذیری دارد که در میان کتاب­های آسمانی دیگر بی­ نظیر و بی­ سابقه است[5]

 

سُدیو، مستشرق و نویسندۀ معروف فرانسوی می­ نویسه:

«در قرآن چیزی از مقررات اخلاقی و اجتماعی فروگذار نشده و قوانین آن بر پایۀ علم و اساس آن بر عدل و احسان استوار شده و هدف آن نشان دادن راه حق و جلوگیری از باطل و دفع گمراهی و بیرون راندن بشر از تاریکی­های ذلت و خواری به سوی نور و فضایل و کمالات انسانیت است. در این کتاب چیزی از اصول پاکیزگی و نظافت و موجب رهایی از هرگونه نقص و عیب، فروگذاری نشده و می­تواند مردم جهان را به زیور کمال آراسته سازد.»[6]

 

بلر، خاورشناس معروف می­ نویسه:

«لغت قرآن فصیح ترین لغات عرب و اسلوب بلاغت آن طوری است که افکار را به سوی خود جذب می­کند. قرآن دارای مواعظی آشکار و برای همیشه بی معارض خواهد بود. هرکس که از این کتاب به خوبی پیروی کند زندگی آرام و گوارایی خواهد داشت.»[7]

 

دکتر بنواست، محقق و دانشمند فرانسوی که پس از کند و کاوهای علمی به دین اسلام گروید، میگه:

«در قرآن آیاتی دیده می­شود که با گذشت سیزده قرن، با آخرین اکتشافات علمی امروز تطبیق می کند. این موضوع مرا قانع ساخت و موجب آن شد که به یگانگی خدا ایمان آورده و به نبوت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) و حقیقت اسلام اقرار کنم. دربارۀ زندگی مادی بشر، اسلام هیچ فروگذاری نکرده و به نظر من یگانه دینی است که با طبیعت بشر سازگار است.»[8]

 

دکتر گرینه، محقق و دانشمند فرانسوی، که از طریق تدبّر در قرآن کریم به اسلام گرایید، وقتی از او دربارۀ مسلمان شدنش پرسیدند، گفت:

«آیات قرآنی را به دقت مطالعه کردم و از این کتاب، حقایق و مطالب علمی بسیاری بر من کشف شد که با علوم طبیعی و بهداشت و علم پزشکی امروز به­طور دقیق تطبیق می­ کرد و از همی ن­رو، من یقین کردم که محمد (صلی الله علیه و آله) از روی حقیقت، پیامبر حق است، زیرا این کتاب را متجاوز از هزار سال قبل برای مردم آورده که در آن روز اطلاعی از کشفیات علوم جدید در دسترس کسی نبوده است.»[9]

#آیه_کده


[1] . محمد، عند علماء الغرب، ص92.

[2] . اسلام از دیدگان دانشمندان غرب، ص43.

[3] . همان، ص44.

[4] . نگرشی تاریخی بر رویارویی غرب با اسلام، ص354.

[5] . تمدن اسلام و غرب، ص132.

[6] . تاریخ القرآن (ابوعبدالله زنجانی).

[7] . نگرشی تاریخی بر رویارویی غرب با اسلام، ص354.

[8] . فرهنگ اسلام شناسان خارجی، ج1، ص16.

[9] . همان، ج1، ص191.

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۷ شهریور ۰۲ ، ۰۶:۲۵
محمد هادی بیات
سه شنبه, ۲۱ تیر ۱۴۰۱، ۰۷:۵۲ ق.ظ

مأموریّت ویژه!

تعدادی از ملائکۀ الهی در شمایل انسان، خدمت حضرت ابراهیم (علیه السلام) رسیدند که قرآن ماجراش رو در سورۀ «ذاریات» بیان می کنه:

«هَلْ أَتاکَ حَدیثُ ضَیْفِ إِبْراهیمَ الْمُکْرَمینَ * إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْکَرُون‏َ...».

در انتهای این دیدار، فرشتگان بشارت تولد حضرت اسحاق را به ابراهیم و همسرش می دهند که در نوع خود معجزه ای بوده است؛ چرا که هر دوی آنها در سنین پیری بودند و همسر ابراهیم اساسا نازا بود...

...

با این وجود حضرت ابراهیم متوجّه می شود که آمدن ملائکه برای کار مهم تری بوده. خبر تولد فرزند، نیازی به ارسال ملائکۀ مقرّب الهی ندارد!

لذا از آنها می پرسد: «قالَ فَما خَطبُکُم أیُّها المُرسَلونَ؟»: ای فرستاده شدگان؛ مأموریت و آن کار مهمتان چیست؟

آنها هم پاسخ می دهند که برای عذاب کردن قوم لوط آمده اند: « قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى‏ قَوْمٍ مُجْرِمینَ».

پس هدف اصلی و مأموریت ویژۀ آنها عقوبت آن قوم بوده و بشارت دادن به ابراهیم برنامه ای فرعی بوده است.

زندگی ما هم همینطوره...

هر یک از ما در این دنیا مأموریّت ویژه ای داریم. هر کداممان بهر کاری ساخته شده ایم و قرار است تکمیل کنندۀ بخشی از پازل باشیم.

اگر از ما بپرسن الآن داری چه کار می کنی؟ ممکنه یه عالمه کار خوب که مشغولشون هستیم یا براشون برنامه داریم رو نام ببریم.

امّا آیا اینها مأموریت ویژۀ ما هستند؟ آیا «خَطب» ما که به خاطرش «خلق» شدیم همین امور روزمرّه بوده؟!

...

چقدر بده که بعد از 20 _ 30 سال آدم به گذشته اش که نگاه می کنه، ببینه یه عالمه کار خوب انجام داده، امّا ارتباط خاصّی با هم نداشتند و در یک کلمه «هدفمند» نبودن! معلوم نبوده می خواستیم با این کارهای خوب به کجا برسیم؟ انگار زندگیمون صَرف کارهای فرعی «خوب» شده!

...

⁉️ به نظر شما، چطور آدم می تونه هدف اصلی، مأموریت ویژه و اولویّت زندگی اش رو پیدا کنه؟؟
⁉️ چه فرایندی باید طی بشه تا آدم مأمورت ویژه خودش رو بتونه درست پیدا کنه؟

#آیه_کده

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۱ تیر ۰۱ ، ۰۷:۵۲
محمد هادی بیات
شنبه, ۱۶ اسفند ۱۳۹۹، ۰۷:۰۶ ق.ظ

نعمت گمنام!

وقتی صحبت از «بهشت» و «نعمت های بهشتی» میشه، اولین چیزی که به ذهنمون خطور می کنه چیه؟

احتمالا حوری و باغهای بهشتی و غذاهای لذیذ و اموری از این قبیل...

 

امّا یکی از نعمتهای بزرگ بهشتی، که خدا تو قرآن 4 بار ازش نام می بره، یه مسئلۀ بسیار جالبه.

چیزی که ما کمتر به اهمیّتش پی بردیم!

چیزی که چندان احساس نیاز بهش نکردیم!

چیزی که شاید تو دنیا اصلا برامون مهم هم نبوده!!

 

می فرماید:

«لا تَسْمَعُ فیها لاغِیَةً» [1]؛

«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْواً وَ لا تَأْثیماً» [2]؛

«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْواً وَ لا کِذَّاباً» [3]؛

«لا یَسْمَعُونَ فیها لَغْواً إِلاَّ سَلاماً...» [4]؛

 

در بهشت، حرف بیهوده نمی شنوی؛

بهشتیان، در بهشت نه حرف بیهوده ای می شنوند و نه حرف گناه آلود؛

بهشتیان، در بهشت نه حرف بیهوده ای می شنوند و نه دروغی؛

بهشتیان، در بهشت حرف بیهوده ای نمی شوند. هرچه به گوش می رسد، آرامش می دهد...

ما عادت کردیم به گفتن و شنیدن حرفهایی که هیچ فائده ای برامون نداره، نه به درد دنیامون میخوره و نه آخرت و جز اتلاف عمرِ بی بازگشت، هیچ نتیجه ی دیگه ای نداره.

عادت کردیم به تماشای هر فیلمی، به خوندن هر خبری، به دنبال کردن هر کسی تو فضای مجازی و و و

و واقعا چه نعمت بزرگیه که آدم هرچی بشنوه براش مفید و رشد دهنده باشه، و چیزی که براش فایده نداره یا باعث رکودش میشه، اصلا به گوشش نخوره!

اللهم ارزقنا...

 

#آیه_کده

_______________________

[1] الغاشیه: 11.

[2] الواقعه: 25.

[3] النّبأ: 35.

[4] مریم: 62.

۲ نظر موافقین ۶ مخالفین ۰ ۱۶ اسفند ۹۹ ، ۰۷:۰۶
محمد هادی بیات
يكشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۹۹، ۰۷:۱۳ ق.ظ

بی همه چیز!

یکی از معضلاتی که معمولا خانمها باهاش دست و پنجه نرم میکنن، اینه که برای نهار یا شام «چی درست کنن؟»

خب از اونجاییکه طبع انسان تنوّع طلبه، نمیتونه هر روز غذای تکراری بخوره، بلکه دلش میخواد هر روز با طعم و مزّه و رنگ و بوی جدید سر و کار داشته باشه...

 

حالا همین آدم، به مادّه ای احتیاج و علاقه پیدا میکنه (اونم چه احتیاج و علاقه ای!!!) که هیچ کدوم از فاکتورهای بالا رو نداره!

یعنی نه رنگ داره، نه بو و نه حتّی مزه!!

 

«آب» رو دارم میگم...

چیزی که هیچ مادّه ی بامزّه ی دیگه ای جاشو تو زندگی ما پُر نمیکنه.

 

«وَ جَعَلْنا مِنَ‏ الْماءِ کُلَّ شَیْ‏ءٍ حَیٍّ أَ فَلا یُؤْمِنُونَ‏» [1]:

و هر چیز زنده‏ اى را از آب آفریدیم؟ پس آیا ایمان نمى‏ آورند؟

 

یعنی واقعا خدا چه چیزی رو مایه ی حیات قرار داده!

#آیه_کده

____________________

[1] الأنبیاء: 30.

۰ نظر موافقین ۷ مخالفین ۰ ۱۹ بهمن ۹۹ ، ۰۷:۱۳
محمد هادی بیات
سه شنبه, ۱۴ بهمن ۱۳۹۹، ۰۱:۴۰ ب.ظ

شبی استثنایی، در حرم امام مهربانیها

چند سال قبل، یه برهه ای پی در پی تو مشهد زلزله میومد.

ساختمون حوزه ما هم خیلی کوچیک و قدیمی بود و تو زلزله حسابی خطرناک!

 

نیمه های شب بود که باز هم زلزله اومد و ما هم سراسیمه از  حجره ها زدیم بیرون و اومدیم تو حیاط.

مردّد بودیم که حالا برگردیم تو حجره ها و بخوابیم یا چی؟ (چون خیلی وقتا اوّلش چندتا پس لرزه میاد و بعد زلزلۀ اصلی).

 

گفتیم بریم حرم، یه زیارتی بکنیم، بعد برمیگردیم میخوابیم.

وقتی از فرعی رفتیم تو خیابون اصلیِ منتهی به حرم، با منظرۀ بسیار عجیبی مواجه شدیم!

اون موقع شب، یه عالمه آدم با ماشین و موتور و پای پیاده، به سمت حرم حرکت میکردن! طوری که ترافیک هم شده بود!

کاملا مشخص بود که همه از ترس زلزله دارن به سمت حرم حرکت می کنن.

 

رسیدیم حرم.

رفتیم شبستانِ گرمِ مسجد گوهرشاد، (نزدیکترین شبستانِ مسجد به روضۀ منوّره که زمستونا چنان گرمه که هر چقدر آدم اجیر هم باشه، چُرتیش میکنه).

با کمال تعجّب دیدم که یه عالمه آدم تو شبستان خوابن!! با اینکه خادمای حرم هیچوقت نمیذارن کسی تو گوهرشاد بخوابه. شده بود مثل موکبای مسیر پیاده روی اربعین که چِفت در چِفت آدما میخوابن.

 

یه حسّ و حال خیلی خوب و قشنگی حاکم بود.

این همه آدم از جاهای مختلف شهر، موقع زلزله، امن ترین جا رو حرم امام رضا(علیه السلام) دیدن و اومدن اینجا.

احساس میکردی مثل گنجشکی هستی که از ترس اینکه مبادا طوفان لونه اش رو خراب کنه، به حرم پناه آورده و کنار مضجع منوّر امام رئوف به خواب فرو رفته!

 

موقع نماز صبح که شد، خادما همۀ مردم رو آروم آروم بیدار کردن...

حاج آقای مجتبوی (اما جماعت شبستان)، قبل از نماز چند دقیقه ای از لطف و مهربانی امام صحبت کردن که آنچنان تأثیرگذار بود که هق هق گریۀ مردم بلند شد و نگرانیها از دلها رفت که رفت...

یه نماز صبح دلچسب خوندیم و بعدش، دوباره همونجا خوابیدیم.

آخ که چه خواب لذّت بخشی بود!

...

#خاطره_کده

#آیه_کده

______________________

[1] الزلزلة: 1.

[2] الإسراء: 71.

۰ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۱۴ بهمن ۹۹ ، ۱۳:۴۰
محمد هادی بیات
دوشنبه, ۶ بهمن ۱۳۹۹، ۰۶:۱۷ ق.ظ

دو گانه ی دین و دنیا!

تَهِ ذهنمون، ممکنه این مطلب جا خوش کرده باشه که:

بعضی چیزا چندان با هم جور در نمیان، مثلا: یکیش همین «دین و دنیا»؛

یعنی بالاخره اگه آدم بخواد واقعا اهل دین و دیانت باشه، نمی تونه اونطوری که باید، از دنیا بهره ببره!

و اگه بخواد واقعا اهل دنیا و لذّتهای دنیایی باشه، نمی تونه اونطوری که باید، به مسائل دینی بپردازه!

 

همین دوگانه، راجع به «علم و ثروت» و «دین و سیاست» و خیلی چیزای دیگه هم هست.

 

امّا واقعیتش اینه که اسلام اصلا چنین نظری نداره، و بین اینها نه تنها ضدیّتی نمی بینه، بلکه به هر دوشون هم تشویق می کنه.

 

از امام رئوف، علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) روایت شده:

«لَیْسَ‏ مِنَّا مَنْ تَرَکَ دُنْیَاهُ لِدِینِهِ وَ دِینَهُ لِدُنْیَاه» [1]:

[اصلا] کسی که دنیایش را بخاطر دینش یا دینش را بخاطر دنیا ترک کند، از ما نیست!

 

رسما دارن میفرماین ما حقّ نداریم بخاطر دین، از دنیامون کم بذاریم، و یا بخاطر دنیا از دین.

باید به هردوتاشون خوب خوب برسیم.

دین و دنیا هر دوتاشون لذّت بخش هستن، و ما به هردوی اینها نیاز داریم.

شخصِ خداوند متعال میفرماید:

«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زینَةَ اللَّهِ الَّتی‏ أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِیَ لِلَّذینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا خالِصَةً یَوْمَ الْقِیامَةِ...» [2]:

[ای پیامبر، به مردم] بگو: چه کسی استفاده از زینت ها روزی های پاک و پاکیزه ای که خدا برای بندگانش آفریده را ممنوع کرده است؟ بگو: این نعمتها در زندگی دنیا، برای مؤمنان است و دیگران هم استفاده می کنند، اما روز قیامت تنها برای مؤمنان است...

 

در اینکه آخرت فقط برای مؤمنانه که هیچ شکی نیست! طبیعتا هرچی آدم مؤمن تر بوده باشه، بهره اش تو بهشت هم بیشتره، اما نکتۀ جالش اینجاست که خدا میگه بابا من دنیا رو هم برای تو آفریده بودم، و اگه دیدی دیگرانی هم دارن استفاده میکنن، صدقه سر شما بوده ها !!!

#آیه_کده

#حدیث_کده

#شبهه_کده

_____________________

[1] الفقه المنسوب الی الامام الرضا (علیه السّلام)، ص 337.

[2] الاعراف: 32.

۱ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۰۶ بهمن ۹۹ ، ۰۶:۱۷
محمد هادی بیات
جمعه, ۲۶ دی ۱۳۹۹، ۰۷:۰۴ ق.ظ

تنها هدف!

تنها کار جنین در رَحِم مادر، آماده شدن برای اومدن به دنیاس؛

همه ی همّت و تلاشش برای رسیدن به همین یک هدفه و بس!

 

تنها کار ما تو دنیا هم باید آماده شدن برای رفتن به سرای آخرت و بهشت باشه؛

همه ی همّت و تلاش ما هم باید درست کردن یه زندگی جاودانۀ خوب باشه و بس!

 

رَحِم در مقایسه با دنیا اصلا جای زندگی نیست؛

دنیا هم در مقایسه با آخرت همینطوره؛

به همین خاطر خداوند متعال می فرماید: « وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ‏ لَوْ کانُوا یَعْلَمُون‏َ» [1]:

زندگیِ این دنیا جز سرگرمی و بازیچه نیست و زندگیِ سرای آخرت است که زندگی واقعی است. کاش این را می دانستند!

اللهمّ ارزقنا...

 

#آیه_کده

_____________________

[1] العنکبوت: 64.

۲ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۲۶ دی ۹۹ ، ۰۷:۰۴
محمد هادی بیات
چهارشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۹، ۰۹:۰۴ ق.ظ

چند لحظه قبل از پرت شدن از کوه!

نمیدونم تا حالا براتون اتفاق افتاده که توی کوهنوردی، شرایطی براتون پیش بیاد که نه بتونید برید بالا و نه بیاین پایین؟!!

نه بتونید قدم از قدم بردارید و نه جرئت داشته باشید که به پایین نگاه کنید!!

وقتی آدم در یک قدمی مرگ قرار میگیره، اگه اونطوری که باید، از عمرش استفاده نکرده باشه، یه ترس خاصی میاد سراغش و خاطراتش در کسر از ثانیه براش مرور میشه و به کارهایی که دوست داشته انجام بده و نداده فکر میکنه...

 

دقّت کردین ما هر شب تا دم مرگ میریم؟!

اما اصلا حسّ لب پرتگاه قرار گرفتن نداریم!؟

 

«وَ هُوَ الَّذی یَتَوَفَّاکُمْ‏ بِاللَّیْلِ وَ یَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فیهِ لِیُقْضى‏ أَجَلٌ مُسَمًّى ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُون‏َ» [1]:

او کسی است که شبها وقت خوابیدن، جانتان را میگیرد؛ درحالیکه کارهای در طولِ روزتان را میداند. روز که شد، وقت بیدار شدن جانتان را بر میگرداند تا آن هنگام که مرگ حتمی برسد. دست آخر، بسوی اوست بازگشتتان. بعد، شما را از کارهایتان با خبر میکند.

 

در روایت هم اومده: «... فَإِنَّ النَّوْمَ‏ أَخُ‏ الْمَوْت‏ِ...» [2]:

همانا خواب، برادر مرگه!

 

میخوام اینو بگم که اگه ما چندان عادت نداریم که به مرگ فکر کنیم،

لا اقل وقتی که در یک قدمی اون قرار گرفتیم و تا چند لحظۀ دیگه قراره واقعا روح از بدنمون جدا بشه، به مرگ فکر کنیم.

شاید هیچ زمانی در طول شبانه روز، برای فکر کردن به مرگ، بهتر از قبل از خوابیدن نباشه.

اللهم ارزقنا...

#آیه_کده

#حدیث_کده

_________________________

[1] الانعام: 60.

[2] بحار الانوار، ج73، ص 189.

۰ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۹ ، ۰۹:۰۴
محمد هادی بیات
چهارشنبه, ۳ دی ۱۳۹۹، ۰۱:۲۶ ب.ظ

ای کسانیکه ... هستید، ... باشید!!

خداوند متعال می فرماید: « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا آمِنُوا...» [1]:

ای کسانیکه ایمان آورده اید، ایمان بیاورید!

 

خیلی وقتا ما فکر میکنیم که کارمون درسته و مو لای درزش نمیره؛

اما واقعیت اینه که باید یه تجدید نظری در رفتارمون داشته باشیم.

 

این آیه داره به ما میگه:

ای کسانیکه که پدر هستید، پدر باشید!

ای کسانیکه مادر هستید، مادر باشید!

ای کسانیکه همسر هستید، همسر باشید!

ای کسانیکه فرزند هستید، فرزند باشید!

ای کسانیکه مسئول هستید، مسئول باشید!

ای کسانیکه فکر میکنید چیزی هستید، واقعا اون چیزی که فکر میکنید هستید، باشید!

و و و

خدایا به ما کمک کن اون طوری که واقعا باید باشیم، باشیم.

#آیه_کده

___________________

[1] النساء: 136.

۱ نظر موافقین ۷ مخالفین ۰ ۰۳ دی ۹۹ ، ۱۳:۲۶
محمد هادی بیات
يكشنبه, ۱۶ آذر ۱۳۹۹، ۱۲:۴۶ ب.ظ

قابل شما رو نداره!

تا حالا چقدر تو زندگیت اتفاق افتاده که یه حرفی زدی اما توی دلت اصلا باهاش موافق نبودی؟!

(یه لحظه واقعا بهش فکر کن!)

...

شاید با خودمون بگیم، اتفاق افتاده ولی خیلی زیاد نبوده.

اما شاید خیلی بیشتر از اونی که فکرشو بکنیم این کار رو کردیم.

خیلی از تعارفتاتی که بهش عادت کردیم و مثل نقل و نبات به کار می بریم، از همین موارده!

 

با همسایه داریم صحبت میکنیم، بعد موقع خداحافظی میگیم: بفرمایید تو در خدمت باشیم، در حالیکه اصلا آمادگیشو نداریم.

فروشنده به مشتری میگه: قابل نداره، مهمون ما باشید، جدّا...؛ بعد یه مبلغی میگه؛ مشتری هم میگه آقا زیاده و شروع میکنه به چونه زدن و فروشنده هم میگه که قیمتش همینه و حاضر نیست چندان تخفیفی بده.

خب آقا شما مگه نگفتی قابل نداره؟ مگه نگفتی مهمون ما باش؟ چرا حرفی رو میزنی که اصلا دلت باهاش موافق نیست؟!

...

یکی از صفات بارز منافقین همینه:

«یَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَیْسَ‏ فی‏ قُلُوبِهِمْ‏» [1]:

به زبانشان چیزى را میگویند که در دل‏هایشان نیست‏.

 

پ.ن: منظور این نیست که از فردا هرکی به ما تعارفی کرد بگیم منافقه، نه! شاید بنده خدا واقعا داره حرف دلش رو میزنه. غرض اینکه حواسمون به خودمون باشه که حتی در حدّ تعارف، حرفی که بهش اعتقاد نداریم رو نزنیم، حاضر نشیم صفت اهل نفاق در وجود ما باشه، حتی در این اندازه.

#آیه_کده

___________________

[1] آل عمران: 167.

۱ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۶ آذر ۹۹ ، ۱۲:۴۶
محمد هادی بیات
شنبه, ۸ آذر ۱۳۹۹، ۰۶:۰۸ ق.ظ

رمز پایداری

«وَ لا تَحْسَبَنَ‏ الَّذینَ قُتِلُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُون‏» [1]:

و هرگز گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شدند مرده ‏اند، بلکه (آنان به طور ویژه) زنده ‏اند و نزد پروردگارشان روزى داده می شوند.

 

شهادت، نه تنها باعث جاودانه شدن شخصِ شهید می شود، بلکه راه و مکتبی که او به خاطرش شهید شده را نیز تا ابد بیمه می کند.
قطعا یکی از دلایل ماندگاری چهل و اندی سالۀ نظام مقدّس جمهوری اسلامی، (با وجود دشمنی شدید عناصر خارجی و داخلی و مسئولین بی کفایتی که گویا همۀ همّتشون ضربه زدن به این نظامه)؛ خون به ناحق ریختۀ شدۀ این عزیزان است.

 

«شهید فخری زاده» به مراتب برای دشمن از «دکتر فخری زاده» خطرناکتر است، و خدا را شکر که دشمن، از درک این حقیقت عاجز است.

اللهم ارزقنا...

#آیه_کده

۰ نظر موافقین ۵ مخالفین ۰ ۰۸ آذر ۹۹ ، ۰۶:۰۸
محمد هادی بیات
يكشنبه, ۲ آذر ۱۳۹۹، ۰۲:۱۷ ب.ظ

انسان نامرئی!

بارها و بارها تو فیلمها، شخصیت هایی رو به ما نشون دادن که می تونن «غیب» بشن، و وقتی که «غیب» شدن، هر کاری که دوست دارن رو انجام میدن.

خیلی از ماها وقتی که بچه بودیم و این چیزا رو میدیدیم، دوست داشتیم که ما هم بتونیم نامرئی بشیم و هرکاری که دوست داریمو انجام بدیم.

 

حقیقتش اینه که همۀ ما بارها و بارها نامرئی شدن رو تجربه کردیم!

البته بهتره اینطوری بگم: روزی نیست که ما «غیب» شدن رو تجربه نکنیم!!

بله، لحظه های تنهایی، لحظاتی که هیچ بنی بشری ما رو نمی بینه، در حقیقت ما نامرئی شدیم؛ «غیب» شدیم.

 

حالا اگه هرکاری دلمون خواست رو انجام دادیم و خطوط قرمز رو رد کردیم، زمین می خوریم و اگه برعکس، بیشتر مراقب خودمون بودیم، خیلی رشد می کنیم.

چون وقتی تو جمعیم، برای حفظ آبرو هم که شده حواسمون جمعه و هرکاری نمی کنیم؛

اما وقتی تنهاییم، ظاهرا کسی ما رو نمی بینه که از آبرومون بترسیم؛ و اینجاست که اگه آلوده نشدیم، هنر کردیم!!

«إِنَّ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ‏ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبیر» [1]:

بی تردید کسانى که در نهان از پروردگارشان می ترسند، براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ است‏.

#آیه_کده

۱ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۰۲ آذر ۹۹ ، ۱۴:۱۷
محمد هادی بیات
محمد هادی بیات