واقعا «هر کسی را بهر کاری ساختند»؟!
شاعر میگه: «هر کسی را بهر کاری ساختند».
تا حالا شده از خودمون سؤال کنیم که واقعا من رو برای چه کاری ساختن؟!
من باید تو این دنیا چه کار بکنم؟
کدوم قطعه از پازل این دنیا قراره به وسیلۀ من تکمیل بشه؟
تا حالا چقدر نگران این مسئله بودیم که نکنه تو این دنیا مشغول کاری بشیم که اصلا توقعش رو از ما نداشتن؟!
اصلا گفتۀ این شاعر چقدر میتونه درست باشه؟
در دعایی که از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده، ایشان به خداوند متعال اینگونه عرضه میدارند:
«...اللَّهُمَّ فَرِّغْنِی لِمَا خَلَقْتَنِی لَهُ وَ لَا تَشْغَلْنِی بِطَلَبِ مَا قَدْ تَکَفَّلْتَ لِی بِهِ...» [1]:
خدایا به من فرصت بده تا به آن چیزی بپردازم که تو من را به خاطر آن خلق کردی، و من را به اموری که تو خود برای من عهده‌دار آنها شده‌ای، مشغول نکن.
و یا در دعای دیگری که از اهل بیت (علیهم السلام) روایت شده، آمده:
«...وَ اجْعَلْ یَا رَبِّ رِزْقَکَ لِی وَاسِعاً وَ مَطْلَبَهُ سَهْلًا وَ مَأْخَذَهُ قَرِیباً وَ لَا تُعَنِّنِی بِطَلَبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِی فِیهِ رِزْقاً فَإِنَّکَ غَنِیٌّ عَنْ عَذَابِی وَ أَنَا فَقِیرٌ إِلَى رَحْمَتِک...» [2]:
خدایا، روزی ات را بر من گسترده و راه رسیدن و بدست آوردن آنرا آسان و نزدیک قرار بده و مرا در انجام کاری که رزق مرا در آن قرار نداده ای رها نکن که همانا تو از عذاب کردن من بی نیازی در حالیکه من به رحمت تو محتاجم...
دقت کردین؟
تو دعای دومی، وقت گذاشتن برای کاری که از ما خواسته نشده رو یه جور عذاب الهی معرفی میکنه! یعنی تا این حدّ مهمه!
اللهم ارزقنا...
#حدیث_کده
_______________________
[1] المقنعة (شیخ مفید، قرن 4)، ص 177.
[2] المصباح المتهجّد (شیخ طوسی، قرن 4)، ج 1، ص 109.
چجوری راه و پیدا کنیم خب :((