محمد هادی بیات

بی دستِ کربلا، دستِ مرا بگیر...

دوشنبه, ۲ فروردين ۱۴۰۰، ۰۱:۴۹ ب.ظ

مناجات شعبانیه

مناجاتی است که همۀ ائمۀ هدی(علیهم ­السّلام) آن­ را می­خوانده ­اند، و به انس با آن بسیار سفارش شده است.

 

مرحوم حضرت امام(رحمة­ الله ­علیه) جمله­ ای بسیار جالب در بیان عظمت این مناجات دارند: «...اگر نبود در ادعیه الا دعاى مناجات‏ شعبانیه‏، کافى بود براى [اثبات] اینکه امامان ما، امامان بحقّ ­اند...» [1]

و نیز فرموده ­اند: «درباره این دعا وارد شده که این مناجات حضرت امیر(علیه ­السّلام)، و فرزندان آن حضرت است؛ و همه ائمه طاهرین(علیهم­ السّلام)، با آن خدا را می خوانده‏ اند. و کمتر دعا و مناجاتى دیده شده که درباره آن تعبیر شده باشد که همه ائمه(علیهم ­السّلام) آن را می خوانده ‏اند و با آن خدا را مناجات می کرده ‏اند. این مناجات در حقیقت مقدمه ‏اى جهت تنبّه و آمادگى انسان براى پذیرش وظایف ماه مبارک رمضان می ‏باشد؛ و شاید براى این باشد که به انسان آگاهِ ملتفت انگیزه روزه و ثمره پر ارج آن را تذکر دهد.

ائمه طاهرین(علیهم ­السّلام)، بسیارى از مسائل را با لسان ادعیه بیان فرموده‏ اند. لسان ادعیه با لسانهاى دیگرى که آن بزرگواران داشتند و احکام را بیان می فرمودند خیلى فرق دارد. اکثرا مسائل روحانى، مسائل ماوراء طبیعت، مسائل دقیق الهى و آنچه را مربوط به معرفة اللّه است، با لسان ادعیه بیان فرموده‏ اند. ولى ما ادعیه را تا آخر می خوانیم و متأسفانه به این معانى توجه نداریم، و اصولا نمی ‏فهمیم چه می خواهند بفرمایند.» [2]

آیت الله مکارم شیرازی: «این مناجات اهمیّت فراوان دارد که همۀ ائمۀ معصومین(علیهم ­السّلام) بر آن مداومت داشتند. و مطالعۀ محتوای آن نیز گواه بر اهمیّت فوق العادۀ آن است، و در واقع یک دورۀ عرفان اسلامی در بالاترین سطح در آن منعکس شده و اگر انسان مفاهیم این مناجات عظیم را در درون قلب و جان خود پیاده کند، مقامات طولانی سیر و سلوک الی الله را پیموده است.» [3]

 

مرحوم میرزا جوا آقا ملکی تبریزی، می­ نویسند: «این مناجات، مناجات معروفی است و اهلش به خاطر آن با ماه شعبان مأنوس­ شده و به همین جهت منتظر و مشتاق این ماه هستند. تمام کلام اینکه این مناجات از اهمّ اعمال این ماه است، و نه تنها در این ماه، بلکه سالک بعضی از فرازهای این مناجات را در طول سال هم نباید فراموش کند و لازم است در قنوت نمازها و حالات معنوی خود زمزمه کند...؛ [البته هنگامی­ که مناجات می­ کند] از حرف­ های خود غافل نباشد، و توجه کند تا بداند چه می­ گوید و از پروردگار خود چه می­ خواهد، چون کسی­ که نمی­داند از خدا چه می­ خواهد، نمی­ توان درباره ­اش گفت: فلان چیز را از خدا خواسته، بلکه باید گفت: صرفا الفاظی را به زبان جاری ساخته. حضرت حق در قرآن می­ فرماید: «اُدْعُونی‏ أَسْتَجِبْ‏ لَکُمْ‏»، از فضل خدا بخواهید، زیرا خدا با شما مهربان است، و نمی­ فرماید فقط الفاظ را بر زبان جاری کنید» [4].

اللهمَّ ارزقنا...

#پرونده_ویژه

#ماه_شعبان

_______________________

[1] صحیفۀ نور، ج 13، ص 31.

[2] جهاد اکبر، ص 36 و 37.

[3] مفاتیح نوین، ص672.

[4] المراقبات، ترجمه مولوی نیا، ص172-173.

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۰/۰۱/۰۲
محمد هادی بیات

ذکر و دعا

ماه شعبان

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
محمد هادی بیات